กลอนวาเลนทาย

สักวา วาเลนไทน์ มีสองอย่าง
หนึ่งคือร้าง คู่เคียง น่าสงสาร
แต่อีกหนึ่ง คือมี ได้พบพาน
อันคู่แท้ ที่ปาน จะกลืนกิน

คนไม่มี คู่อยู่ เคียงข้างจิต
ทำให้คิด น้อยใจ ทำไมหนา
ทำไมต้อง เป็นเรา ที่ร้างรา
ทำไมต้อง เป็นอีกครา ที่เดียวดาย

คนมีคู่ แสนสุขสม อารมณ์จิต
เพื่อนคู่คิด มิตรคู่ใจ ใช่ใครอื่น
ก็คือคน ที่อยู่ข้าง ทุกวันคืน
เธอคนนั้น ที่ยืน อยู่ข้างกัน

แต่จะมี หรือไม่มี ซึ่งคู่สอง
ขอให้มอง อีกสองสิ่ง ซึ่งล้ำค้ำ
คือพ่อแม่ ญาติมิตร ชิดกายา
และตัวข้า ตัวเอง คือตัวเรา

ไม่มีใคร รักเราได้ เท่าพ่อแม่
ไม่มีใคร ทำให้เรา เท่าทั้งสอง
ไม่มีใคร โอบอุ้ม คอยคุ้มครอง
พ่อแม่นั้น ดุจทอง อร่ามเรือน

และตัวเรา ผู้โหยหา ด้วยความรัก
ขอให้คิด ให้จงหนัก ถึงตัวข้า
ว่าไม่มี ใครจะรัก และเข้ามา
ถ้าไม่รัก ตัวข้า คือตัวเอง

ยก credit ทั้งหมดให้โยนะคร๊าบบบบ ก๊อบมาทั้งดุ้น